Tadi aku mengalami satu kejadian yang menakutkan.
Kalau aku bosan dan aku tengok kucing aku tengah sedap berehat-rehat, aku secara otomatik akan kacau beliau. Petang tadi aku kebosanan, dan beliau sedang berehat-rehat. Jadi apa lagi, secara otomatik aku kacau beliau.
Aku angkat beliau tinggi-tinggi dan aku goyang-goyangkan beliau. Beliau tampak begitu seronok. Lama juga aku buat begitu kepada beliau, ada la dalam dua minit.
Lepas tu aku letak beliau semula ke lantai. Beliau senyap. Tiba-tiba beliau batuk, macam nak muntah. Tapi haram tak muntah pun. Kahkahkah. Aku gelabah time tu. Mana tau, kot masa aku goyang-goyang beliau tu, organ dalaman beliau cedera ke, tulang rusuk patah ke.
Aku nak tolong pun tak tahu nak tolong apa, aku tolong tengok je lah. Mak aku pun gelabah jugak. Lepas seminit beliau kembali normal seolah-olah tiada apa yang berlaku. Tak pernah aku rasa takut macam tu sepanjang hidup aku. Yelah, kalau beliau cedera lepas tu mati, tak ke aku dicop pembunuh?
Sorry la kucing, aku gurau-gurau ja tu, takda niat nak bunuh pun, kahkahkah.
Lepas tu mak aku marah. Mak aku cakap, "Dia tu kucin, bukannya oghang, hang tak payaj la dok goncang-goncang dia macam tu! Kot jadi apa ka kat dia satgi!".
Kahkahkah. Maknanya aku boleh pergi goncang orang la lepas ni? Kelakar juga mak aku ni.
*angkat kau tinggi-tinggi dan goncang-goncang dengan rakus*
No comments:
Post a Comment