Kucing adalah pendendam

Kucing adalah seekor makhluk yang pendendam.




Pagi tadi. Aku nak keluar rumah. Aku pergi sergah kucing gemok aku dalam sangkar beliau sambil acah-acah mahu hentak beliau dengan kasut aku. Ye, agak kurang ajar. Tapi itu cara aku bermesra dengan beliau. Sweet tahu.




Beliau terkejut beruk bila kena sergah oleh seekor manusia yang sedang melakukan aksi seekor beruk terencat di depan sangkar beliau. Beliau tak marah. Cuma beliau buat muka, "Kau tunggu balasannya bahlol."




Lepas tu petang tadi. Aku baring atas sofa sambil berpakaian pijama kain satin berwarna merah yang lembut sehingga menampakkan susuk tubuh badan aku yang ala-ala Sazali Samad. Eh ini gaya tulisan novel lucah murahan. Takpelah, saja nak bagi korang geli-geli.




Lepas tu aku panggil la kucing gemok tu naik atas sofa. Baring sebelah aku. Sebab beliau memang suka baring sebelah orang. Lalu beliau naik. Sambil berlagak manja.




Aku baru je start nak garu-garu kepala beliau yang berbulu itu. Tiba-tiba. Beliau pergi gigit bahu aku. Cilako terkejut aku. Peristiwa gigitan tu berlaku sekejap je. Lepas tu beliau lompat turun dari sofa dan membontoti aku. Seolah-olah meraikan kemenangan di atas kesuksesan beliau membalas dendam sebab kena sergah pagi tadi.




Kau nampak? Kucing memang pendendam. Hari tu pun jadi jugak. Aku angkat beliau tinggi-tinggi dan acah beliau kat kipas siling. Beliau ketakutan. Sepuluh minit lepas tu, beliau cakar tangan aku tatkala berpura-pura baring manja di sebelah aku.




Aku harus lebih berhati-hati dengan beliau. Harus tidak terpedaya dengan helah manja beliau. Sekarang kami adalah musuh. Pantang bertemu. Mesti berperang.




Dasar bebola bulu gemok.